Pamiątkowa płyta na grobie rodziny Zachertów
Wpisany przez Mariusz Golenia czwartek, 25 kwietnia 2013 22:10
W niedzielę, 21.04.2013 r. uroczyście odsłonięto płytę pamiątkową upamiętniającą Kazimierza Witolda Zacherta. Płytę umieszczono na rodzinnej mogile na naszym cmentarzu parafialnym w związku z trwającym rokiem Powstania Styczniowego – 150 rocznicą wybuchu powstania. Uroczystości rozpoczęły się od Mszy Św. w intencji kromołowskiego bohatera oraz poległych powstańców, która została odprawiona przez księdza Proboszcza, a następnie poczty sztandarowe OSP Kromołów oraz Gimnazjum nr 6 wraz z mieszkańcami naszej dzielnicy udały się na cmentarz. Oprawę muzyczną Mszy Św. bardzo ładnie przygotował pan Organista i Chór z naszej parafii dzięki czemu mogliśmy wysłuchać pięknych pieśni.
Słowo wstępne na cmentarzu wygłosił pan Michał Oleś z Wydziału Upowszechniania Kultury, a życiorys Kazimierza Witolda Zacherta przybliżył zgromadzonym uczeń naszej szkoły. Odsłonięcia pamiątkowej tablicy dokonał Prezydent Miasta Zawiercia pan Ryszard Mach w obecności zaproszonych gości i mieszkańców, którzy licznie przybyli w tą słoneczną niedzielę aby uczcić pamięć powstańców walczących o wolność naszego narodu, naszej Ojczyzny. Duże słowa podziękowania należą się uczniom naszej Szkoły, nauczycielce pani Magdzie Dymek oraz panu dyrektorowi Andrzejowi Wilkowi za przygotowanie całej oprawy uroczystości. Należy w tym miejscu sięgnąć pamięcią wstecz i wspomnieć, a także bardzo podziękować panu Marianowi Chmurskiemu, dzięki któremu metalowy pomnik rodziny Zachertów przetrwał do dziś. Kilka lat temu pan Marian podjął się odnowienia pomnika i uchronił go przed zniszczeniem. Miejmy nadzieję, że tym razem o mogiłę zadba Miasto Zawiercie a rodzina Zachertów, która tak mocno wpisała się w historię naszego miasta i dzielnicy, będzie mogła spoczywać w spokoju. Na koniec przedstawiam Państwu, krótkie życiorysy rodziny Zachertów, która to rodzina związana była z walkami o niepodległość narodu polskiego oraz zdjęcia z niedzielnej uroczystości.
Jan Fryderyk Zachert (1765-1847), syn Jana Bogumiła, urodził się w Międzychodzie. Jako ochotnik brał udział w Insurekcji Kościuszkowskiej 1794 roku. Po upadku powstania wstąpił do utworzonej przez generała Kniaziewicza Legii Naddunajskiej, z którą odbył tzw. Kampanię Frankfurcką. Po zawarciu przez Francję w r. 1801 pokoju z Austrią, uczestniczył w wyprawie polskich legionistów na Haiti. Walczył tam w randze kapitana. Z medalem św. Heleny powrócił z San Domigo w r. 1803 i zamieszkał w Warszawie, ożenił się z Marią ze Skalińskich Osenkowską (1775-1823), wdową po zmarłym na febrę podczas wyprawy na Haiti koledze kapitanie Osenkowskim. Z małżeństwa tego jest syn Ludwik i trzy córki: Zuzanna, Marianna i Karolina. Zostaje przemysłowcem - przenosi się do Zgierza, gdzie w 1822 r. zakłada fabrykę sukna. Prowadzi też sklep w Warszawie. Gdy po powstaniu listopadowym nastąpił kryzys w handlu polskim suknem, przenosi się w r. 1834 do Kromołowa, gdzie żył jego syn Ludwik. Zmarł w Kromołowie w 1847 r. i zgodnie z wyrażonym życzeniem, został pochowany na miejscowym cmentarzu w mundurze legionisty.
Ludwik Zachert (1809-1849) był jedynym synem Jana Fryderyka. Był oficerem Gwardii Narodowej w powstaniu listopadowym. Poprzez związek małżeński z Emilią z Gostkowskich, został dziedzicem Kromołowa (majątku wówczas zadłużonego). Zmarli młodo: Ludwik, w wieku 40 lat, zmarł w Rokitnie Szlacheckim w dniu 26.X.1849 r., jego małżonka - w Warszawie 24.VI.1852 r. Pozostawili pięcioro dzieci: Edmunda, Witolda, Melanią, Ludwikę Marię oraz Jana Piotra.
Edmund Zachert (1840-1904), najstarszy syn Ludwika, przejął po ojcu majątek Kromołów i Bzów. W okresie powstania narodowego 1863 roku był komisarzem Powiatu Pileckiego Rządu Narodowego. Uniknął jednak rosyjskich represji. W roku 1872 sprzedaje większość dóbr kromołowskich kupcom z Kromołowa. W roku 1877 zawarł małżeństwo z Krystyną Psarską, z którą miał pięcioro dzieci: Emilię, Ludwika, Eugeniusza, Jadwigę i Mariana. Zmarł w Kromołowie 29 września 1904 r. Jego syn, Ludwik, uczestniczy w rewolucyjnych wydarzeniach 1905 roku oraz w walkach niepodległościowych w latach 1914-1918. Syn Eugeniusz działał w POW, a następnie służył w Wojsku Polskim, jako inwalida odszedł z armii w stopniu kapitana. Najmłodszy z synów, Marian, był w konspiracji ZWC i PPS. W roku 1918 służy w Legii Akademickiej, później jest wybitnym naukowcem lekarzem w dziedzinie oftamologii.
Witold Zachert (1843-1863), brat Edmunda, w powstaniu styczniowym 1863 r. walczył z bronią w ręku i oddał swe życie w bitwie pod Grochowiskami. Krakowski "Czas" z Czwartku 16 Kwietnia 1863 r. zamieścił nekrolog:
†/ Dnia 17 bm. o godzinie 10 z rana/ W KOŚCIELE O.O. REFORMATÓW/ odbędzie się/ żałobne Nabożeństwo/ za duszę ś.p./ WITOLDA ZACHERTA/ ucznia Szkoły wojskowej w St. Cyre/ urodzonego dnia 7 Marca 1843 r. w m. Kromo-/ łowie w Królestwie Polskim, a poległego/ w dniu 19tym Marca r.b. w boju pod/ Grochowiskami./ Na które pozostałe rodzeństwo Krewnych/ Kolegów i Znajomych poległego zaprasza.//
Zwłoki Witolda pozostały w nieoznaczonej leśnej mogile na Grochowiskach.
