Samorząd mieszkańców

Przystanek autobusowy - Kromołów Szkoła

Wpisany przez Mariusz Golenia piątek, 15 kwietnia 2016 21:52

Zanim rozpoczęły się prace przy terenach rekreacyjnych, źródle, parkingach. W fazie projektowania. Samorząd Mieszkańców proponował, aby parking był przystosowany do wjazdu autobusów miejskich i ich zawracania. Wielu rodziców, szczególnie dzieci dojeżdżających, martwiło się, że najmłodsze pociechy muszą z przystanku głównego iść do szkoły przy ruchliwej ul. Filaretów. Dodatkowo jeszcze ją przechodzić, na drugą stronę chodnika. Podobnie w przypadku przystanku przy ul. Łośnickiej. Dodatkowo dzieci oczekując na przystanku głównym, były w bezpośrednim sąsiedztwie ruchliwej drogi DK78 i skrzyżowania ulic: Filaretów, Jurajskiej, Siewierskiej i Harcerskiej. Skrzyżowanie ulic: Łośnickiej i Filaretów też nie należy do najbezpieczniejszych i natężenie ruchu jest duże. W czasie ostatnich spotkań z Dyrekcją ZKM, w związku ze zmianami rozkładu jazdy i podziale linii nr 3, powrócił temat bezpiecznego dowozu dzieci do Zespołu Szkół w Kromołowie – Gim. Nr 6 i SP nr 13. Rozważana była kwestia specjalnego autobusu - gimbusa – który miałby dowozić i rozwozić dzieci z sąsiednich sołectw i dzielnic (dzieci zrezygnowałyby z biletów). Jednak lokalne samorządy, po konsultacjach z rodzicami i Dyrektorem Szkoły – panem Andrzejem Wilkiem, uznały, że lepiej będzie jak zostaną dla dzieci bilety, a zabiegały o możliwość podjeżdżania autobusów na nowy parking przy szkole. Pozytywnie na propozycję samorządów lokalnych odpowiedział Dyrektor ZKM – pan Marek Ciepaj. Zaproponował rozmowę „na miejscu”, w której uczestniczyli: Sołtys Skarżyc – pani Justyna Wesołowska (reprezentowała sąsiednie miejscowości), Przewodniczący SMDK – pan Włodzimierz Czech, przedstawiciele ZKM z Panem Dyrektorem na czele, w osobach: Główny Specjalista ds. techn-eksploat.– pan Włodzimierz Rok, kierownik – pan Ireneusz Koclęga, pracownicy techniczni, kierowca autobusu oraz autor niniejszego tekstu. Podczas zorganizowanego roboczego spotkania na parkingu, gdzie podjechał autobus, wymieniono wszystkie „za” i „przeciw” i Dyrekcja ZKM przystąpiła do przeanalizowania nowej propozycji oraz nowego rozkładu jazdy. Cztery kursy linii nr 5, miałyby przejeżdżać przez parking, więc potrzebny był „dodatkowy” czas. Odpowiedź ZKM była bardzo szybka i pozytywna. I zaraz wprowadzono drobne korekty do rozkładu jazdy i przywieszono tabliczkę z godzinami odjazdów. W imieniu wszystkich zainteresowanych, dziękuję Dyrekcji ZKM i pracownikom. W chwili obecnej rozważana jest podobna propozycja „podjazdu” na przystanek Kromołów – Szkoła linii nr 3.

Święta Wielkanocne

Wpisany przez Mariusz Golenia sobota, 26 marca 2016 20:17

WESOŁEGO 

ALLELUJA

Wiosenne porządki

Wpisany przez Mariusz Golenia niedziela, 06 marca 2016 13:11

Wczorajsza pogoda sprzyjała rozpoczęciu wiosennych porządków. W sobotnie popołudnie uprzątnięte zostało oczko wodne na terenach rekreacyjnych. Po wyzbieraniu śmieci, których było raptem pół worka, rozlewisko zostało spłukane. Cześć z zebranych opakowań foliowych była wywiania z koszy. Zgłosimy do ZGK częstsze opróżnianie koszy na tym terenie. Spłuknięta została grota spod której wypłwa Warta. Przesunięto duże kamienie, aby nurt strumienia wypływającej wody był mocniejszy i nie rozproszony.  Przy przesuwaniu spod kamieni wypłynęły dwie ryby – karasie. Oczyszczono z glonów i części liści pierwszą i druga nieckę z wodą. Z drugiej spuszczono wodę i z rozlewiska, po czym Strażacy spłukali cały teren. Chciałbym bardzo podziękować naszej OSP Kromołów. Prezesowi – Andrzejowi, Druhom: Jurkowi, Edycie, Roksanie, a w szczególności: Arturowi i Hubertowi. Dziękuję również za pomoc Adamowi – gospodarzowi LKS Źródło oraz Damianowi – sympatykowi klubu i mieszkańcowi naszej dzielnicy. Podczas prac padło klika propozycji „pomysłów na glony”. Torf kwaśny (anty glon) o którym wspominali Strażacy i pan Stefan Walęga (zakupione zostanie 10 worków przez LKS Źródło). Użycie tabletek (chemii). Wpuszczenie amurów… Na razie spróbowaliśmy „uformować” lepszy nurt wody, aby przekrój koryta płynącej rzeki był zbliżony do pierwotnego. Odsunięcie kamieni oraz otwarcie śluzy do kanału bocznego, spowodowało, że przepływ jest „jak dawniej”.  Rzeka płynie bocznym by-passem. Źródło jest o wiele bardziej wydajne, niż to miało miejsce latem i jesienią 2015r. Kiedy będzie ciepło - na weekendy – rozlewisko zostanie napełnione, a w poniedziałek woda będzie spuszczana. Zobaczymy czy ten pomysł się sprawdzi. Gospodarz klubu będzie monitorował tą kwestię. Już na ukończeniu jest uregulowanie dokumentacji i formalności związanych z terenami. Odnosząc się do opinii, jakie zasłyszałem na spotkaniu w Pałacyku, że rozlewisko jest bajorem, gnojówką, szambem… Zadaję sobie pytanie: Czy wcześniej teren lepiej wyglądał? Czy warto jest cokolwiek robić? – itd. Myślę, że warto jest tworzyć coś nowego. Mając jeszcze wśród nas wielu społeczników, którym „się chce” – jak na przykład Andrzejowi – prezesowi OSP, wszystkim Strażakom. Czy bez nich funkcjonowała by OSP? Patrząc na Prezesa LKS Źródło – Kazimierza Miśtę. Czy klub przetrwał by już 70 lat?  Czy bez Pani Marii Syncerz i Dziewczyn z RZF „Kromołowianie” – istniał by zespół już 20 lat? Gdyby nie pan Zdzisław Lendor, ś.p. pan Antoni Dziurski oraz pani Apolonia Burzyńska – czy TSK zrealizowało by swoje pomysły przez ostatnie lata, we współpracy z działaczami Samorządu Mieszkańców? Gdyby Andrzej Wilk - Dyrektor Szkoły nie traktował budynku szkoły i otoczenia jako „coś więcej niż miejsce pracy” – to placówka miała by się tak dobrze i była dobrze postrzegana? Najważniejsze że wśród mieszkańców jest zdecydowana większość osób potrafiących docenić te wszystkie działania. Przyjaznych i zawsze otwartych „na Kromołów” przedsiębiorców. A tereny myślę, że z każdym miesiącem będą ładniejsze, bardziej zielone, kolorowe. A glony, zawsze co jakiś czas można spłukać… wystarczy poświecić kilka godzin… Ruch, wysiłek fizyczny też jest wskazany i potrzebny.

Zagrożenia wypływające z budowy kopalni cynku i ołowiu

Wpisany przez Mariusz Golenia wtorek, 01 marca 2016 14:11

Plany budowy kopalni cynku i ołowiu w Zawierciu i okolicach zapoczątkowane zostały z końcem lat 70-tych XX w. na bazie prowadzonych od lat 50-tych badań złóż. Władze lokalne Zawiercia, po rozpoznaniu zagrożeń wynikających z funkcjonowania kopalni cynku i ołowiu w rejonie Bytomia, Chrzanowa, Olkusza, od lat 70-tych opierały się planom budowy kopalni. W ostatnich latach temat budowy kopalni cynku i ołowiu w naszym regionie powrócił wraz z uzyskaniem koncesji na badania i rozpoznanie złóż przez firmę Rathdowney, która rozpoczęła jednocześnie akcję przekonywania mieszkańców gmin Zawiercia, Ogrodzieńca, Poręby i Łaz do budowy tej kopalni obietnicami zatrudnienia, nowoczesności kopalni, braku oddziaływania na środowisko. Rathdowney Poland sp. z o.o. dysponuje 3 koncesjami wydanymi przez Ministra Środowiska na badanie i rozpoznanie złóż cynku i ołowiu w naszym rejonie w powiatach zawierciańskim i olkuskim, położonych na obszarze gmin Zawiercie, Poręba, Łazy, Ogrodzieniec i Klucze. W granicach objętych koncesją znajduje się obszar specjalnej ochrony siedlisk Natura 2000 „Ostoja środkowojurajska”, Park krajobrazowy Orlich Gniazd, Pustynia Błędowska oraz rezerwat przyrody „Góra Chełm”.

Górnictwo cynku i ołowiu powoduje nieodwracalne szkody w środowisku, m.in.: zakłócenie stosunków wodnych (zanik lub obniżenie poziomu wód, ich zanieczyszczenie, podtopienia), składowanie milionów ton osadów poflotacyjnych na stałe w środowisku, szkody w infrastrukturze, osiadanie gruntu.

Dla przykładu w wyniku wydobycia w rejonie Olkusza, Kluczy, Bolesławia, Bukowna powstał lej depresji (zanik wód głębinowych) o powierzchni 680 km², w rejonie Bytomia, Chrzanowa, Olkusza po kopalniach pozostały hałdy o powierzchni 282 ha, zmagazynowano 100 mln ton osadów poflotacyjnych.

Do akcji uświadamiania mieszkańców Zawiercia i gmin ościennych o zagrożeniach wynikających z powstania kopalni włączyła się również nasza firma, m.in. poprzez aktywne uczestnictwo w działaniach zespołu złożonego z przedsiębiorców działających w rejonie zawierciańskim, radnych, przedstawicieli stowarzyszeń, ekspertów, akcję informacyjną i spotkania z pracownikami na wydziałach huty. Listy z protestem przeciwko powstaniu kopalni podpisane przez pracowników zamieszkujących w ościennych gminach zostały rozesłane do władz lokalnych. Konsekwencją tych działań było powołanie 7 grudnia 2015r. STOWARZYSZENIA „NIE DLA KOPALNI CYNKU I OŁOWIU”.

Planom budowy kopalni cynku i ołowiu przeciwne są również władze miasta Zawiercia, co potwierdza podjęta jednogłośnie uchwała wyrażająca sprzeciw wobec tego zamiaru na Sesji Rady Miejskiej w dniu 28 października 2015r. Uchwała ta podtrzymuje Uchwałę Rady Miejskiej w Zawierciu z dnia 7 sierpnia 2013 roku, przyjmującą Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Zawiercia, odrzucającą wniosek o budowę kopalni rud cynku i ołowiu ze względu na katastrofalne skutki środowiskowe dla miasta.

Mimo, że jedyne opłacalne złoża rud cynku i ołowiu zalegają w rejonie Zawiercia - ze względu na ich ilość, zawartość pierwiastków, głębokość zalegania złóż – zgoda którejkolwiek gminy ościennej na budowę kopalni na jej terenie pozbawi mieszkańców i przemysł tych gmin dostępu do czystej wody, narazi na podtopienia, szkody w infrastrukturze, osuwanie gruntu, oddziaływanie hałd, a w konsekwencji na wysokie koszty przywrócenia rejonu do akceptowalnego stanu, bo do istniejącego stanu już nie będzie to możliwe.

Najważniejsze zagrożenia wynikające z budowy kopalni cynku i ołowiu, wynikają z następujących opracowań naukowych:

• Raportu technicznego dotyczącego wstępnej oceny techniczno-ekonomicznej projektu OLZA (złoża Zn-Pb) w Polsce z grudnia 2014 roku autorstwa SRK Consulting UK – streszczenie udostępnione przez Rathdowney Poland sp. z o.o.
• Opracowania Społeczne i środowiskowe uwarunkowania budowy kopalni rud cynku i ołowiu na terenie gminy Łazy z kwietnia 2014r. - dr hab. Jerzy Cabała, dr Jarosław Badera.

Zagrożenia te są następujące:

1. Najcenniejsze zasoby naturalne regionu zawierciańskiego mogą zostać wyeksportowane, przynosząc zysk inwestorowi i straty lokalnej społeczności w postaci:

• Nieodwracalnych szkód w środowisku – osuszenia studni, zanieczyszczenia wód, podtopień, składowania milionów ton osadów poflotacyjnych, szkód w infrastrukturze,
• Ogromnych kosztów na usuwanie szkód – doprowadzenie wody po zakończeniu eksploatacji kopalni (30 – 60 mln zł w Olkuszu), unieszkodliwianie odpadów, usuwanie szkód w infrastrukturze i konsekwencji podtopień.

2. Doświadczeń z kanadyjskiej tundry nie można przenieść na gęsto zaludnione tereny gmin: Zawiercia, Ogrodzieńca, Łaz i Poręby.
3. Pomysł na region jako BRAMY NA JURĘ, MIASTO DOBRYCH POŁĄCZEŃ straci na aktualności – baza turystyczna, hotele, gospodarstwa agroturystyczne, z racji zaburzenia warunków wodnych, stracą swoje walory.
4. Dotychczas nie wykonano koniecznych badań do oceny oddziaływania na środowisko i funkcjonowanie kopalni:

• Modelowania wpływu odwodnienia na wszystkie poziomy wodonośne z uwzględnieniem potencjalnego wpływu drenażu na jakość wód (w tym także po zakończeniu wydobycia kiedy zwierciadło wód zacznie powracać do swojego pierwotnego położenia),
• Planu zarządzania ryzykiem powodziowym,
• Mapy osiadań gruntu,
• Programu wierceń geotechnicznych w celu potwierdzenia warunków posadowienia obiektu gospodarki odpadami poflotacyjnymi.

5. Odprowadzenie 60 mln. m3 wód/rok spowoduje zakłócenie warunków wodnych w gminach powiatu zawierciańskiego:

• Lej depresji uniemożliwi korzystane z dotychczasowych studni dostarczających wyjątkowej jakości wodę zarówno mieszkańcom jak i przedsiębiorstwom (roczne zapotrzebowanie miasta Zawiercia na wody głębinowe wynosi ok. 2,7 mln m³),
• zrzuty zasolonych wód kopalnianych do wód powierzchniowych będą zanieczyszczać wody powierzchniowe, odgraniczając ich wykorzystanie poniżej miejsca zrzutu oraz powodować podtopienia,
• podnoszący się poziom wód po zaprzestaniu eksploatacji będzie wypłukiwał rozpuszczalne związki siarki i metali oraz ropopochodne pochodzące z eksploatowanych urządzeń,
• zanieczyszczając lokalne studnie i wody powierzchniowe, powodując podtopienia.

6. Szkody w powierzchni ziemi i infrastrukturze wynikną z następujących przyczyn:

• Stosowania podsadzki hydraulicznej o niższej gęstości niż wydobyte złoża rud,
• Metoda wierceń jak i wybuchów na głębokości 50–280 metrów będzie źródłem drgań i udarów przenoszonych na infrastrukturę.
• Wydobycia piasku na podsadzkę hydrauliczną w ilości równej ilości wydobytej rudy (ok. 20 mln ton).

7. Budownictwo infrastrukturalne:

• Obiekty powstające na terenie zagrożonym szkodami górniczymi będą wymagały uzgodnień z Urzędem Górniczym, należy uwzględnić wzrost kosztów projektowania i budowy,
• W Przestrzennych planach zagospodarowania należy wyłączyć z zabudowy tereny ewentualnych podtopień.

8. Gospodarka odpadami:
   Po dotychczasowej działalności kopalni cynku i ołowiu w Polsce pozostały hałdy o powierzchni 282 ha i stawy ze szlamami poflotacyjnymi o objętości 100 mln. ton (wg IMN). Z powodu braku możliwości zagospodarowania powstałe w wyniku działalności kopalni cynku i ołowiu osady poflotacyjne w ilości 11,6 mln ton, zostaną na zawsze zdeponowane w środowisku.
9. Ustawa o odpadach wydobywczych zwolniła zakłady górnicze z opłat za składowanie odpadów (które mogłyby zasilić budżet gminy), złagodziła wymagania minimalizujące oddziaływania na środowisko.
10. Przychód z opłat koncesyjnych, z tytułu użytkowania górniczego, podatek gruntowy i od budowli nie zrekompensują szkód: przywrócenia stosunków wodnych, unieszkodliwienia hałd odpadów i stawów ze szlamami, szkód w infrastrukturze.
11. Potencjalne zatrudnienie osób bez kwalifikacji górniczych nie zrekompensuje utraty miejsc pracy w turystyce, rolnictwie, zakładach uzależnionych od korzystania z wód, w tym naszej hucie.

Szacuje się, że usuwanie szkód po działających w przeszłości kopalniach cynku i ołowiu będzie trwało od kilkudziesięciu do kilkuset lat. Koszty poniosą mieszkańcy gmin i przedsiębiorstwa, które jeszcze będą funkcjonować. Nie podejmujmy pochopnych decyzji. Nie pozwólmy na eksport zasobów naturalnych ze szkodą dla nas samych i środowiska.

Woda w naszych studniach to zasoby nieodnawialne. Nie traćmy jej bezpowrotnie, zachowajmy ją dla przyszłych pokoleń.

Najważniejsze zagrożenia

1.  Zagrożenie dla wód podziemnych:

• powstanie leja depresyjnego,
• zniknięcie obecnych ujęć wodnych,
• obniżenie i zanieczyszczenie wód powierzchniowych,
• podtopienia w obniżeniach terenu.

2. Zapadanie się terenu wskutek szkód górniczych.
3. W strząsy w wyniku stosowania materiałów wybuchowych do kruszenia wyrobisk.
4. Powstanie hałd, stawów z osadami poflotacyjnymi:

• deformacje powierzchni ziemi,
• emisje poeksploatacyjne z hałdy (do wód i powietrza),
• zmiany w środowisku przyrodniczym – parki, rezerwaty, Natura 2000.

Dodatkowe informacje:

1. Nagranie ze spotkania Rady Gospodarczej, powołanej przez Prezydenta Zawiercia, z przedstawicielami firmy Rathdowney Resources z udziałem posłów, Prezydentów/Burmistrzów zainteresowanych gmin, radnych, Dyrektora Wodociągów, przedstawicieli lokalnej społeczności znajdziecie Państwo na stronie Zawiercie Nasze Miasto – link do strony http://zawiercie.naszemiasto.pl/artykul/w-ktorej-gminie-powstanie-kopalnia,3572433,1,artgal,t,id,nk,tm.html
2. Pełny Raport techniczny dotyczący wstępnej oceny techniczno-ekonomicznej projektu OLZA (złoża Zn-Pb) w Polsce z grudnia 2014 roku autorstwa SRK Consulting UK można znaleźć na stronie: http://www.rathdowneyresources.com/rdr/MapsFigures.asp